Kobiety w Sieci
Jestem gotowa do zapłonienia - owulacja - Wersja do druku

+- Kobiety w Sieci (https://www.maszwybor.net)
+-- Dział: A jak antykoncepcja/ Contraceptives (https://www.maszwybor.net/forumdisplay.php?fid=25)
+--- Dział: Kręci sie kręci... cykl za cyklem / Spins around... cycle by cycle (https://www.maszwybor.net/forumdisplay.php?fid=37)
+---- Dział: Owulacja (https://www.maszwybor.net/forumdisplay.php?fid=68)
+---- Wątek: Jestem gotowa do zapłonienia - owulacja (/showthread.php?tid=150)



Jestem gotowa do zapłonienia - owulacja - Matka - 14-01-2014

Wytworzona w jajniku komórka jajowa jest otoczona pęcherzykiem jajnikowy. Dojrzała postać, zwana pęcherzykiem Graafa, osiąga rozmiar od 18 do 22 mm. Wewnątrz wypełniona jest płynem Pęcherzyki dojrzewają w cyklu płciowym w fazie przedowulacyjnej. Rozwój ten podbudzony jest przez hormon folikulotropowy –FSH ( za jego produkcję odpowiada przysadka mózgowa). Dojrzały pęcherzyk zbliża się do kory jajnika łączy z nią co powoduje wyrzucenie komórki jajowej wraz z otaczającą ją warstwą komórek i płynem. Przechwytuje ją mechanizm chwytny jajowodu, polegający na palczastym objęciu pęcherzyka Graafa przez strzępki jajowodu. W ten sposób komórka jajowa doprowadzona zostaje do bańki jajowodu, gdzie ulega podziałowi i staje się dojrzałą gametą żeńską, zdolną do zapłodnienia. Nie zapłodniona komórka ulega rozpuszczeniu.
Zdarza się że pęcherzyk Graafa przetrwały, mimo osiągnięcia dojrzałości nie pęka, rozrasta się do średnicy 3-4 cm (tworząc torbiele). Zgrubiała otoczka wewnętrzna wytwarza znaczną liczbę estrogenów, co prowadzi do przerostu błony śluzowej macicy. Po pewnym czasie zanika, czemu towarzyszą obfite krwawienia.
Jajowód, tuba uterina, parzysty, woreczkowaty przewód przebiegający od jajnika do macicy ma długość ok. 16–20 cm. Część jajowodu znajdująca się w pobliżu jajnika jest lejkowato rozszerzona (lejek jajowodu), a z brzegu lejka zwisają tzw. strzępki (jeden z nich przylega do jajnika). Ułatwiają przemieszczenie komórki jajowej z jajnika do jajowodu. Lejek jajowodu przechodzi w bańkę o średnicy 8–9 cm i krętym przebiegu, za bańką znajduje się cieśń twarda o prostym przebiegu i długości 4–6 cm, a średnicy 2–3 mm.
Część jajowodu dochodząca do macicy jest najwęższa (średnica ok. 1 mm). W jajowodzie komórka jajowa i plemnik poruszają się w krętym labiryncie przy rytmicznym kurczeniu się błony mięśniowej, tu dochodzi także do zapłodnienia.

U kobiet z cyklem miesiączkowym 28-dniowym jajeczkowanie przypada na 13-15 dzień, licząc od pierwszego dnia krwawienia miesięcznego. Ustalenie czasu jajeczkowania możliwe jest przez badanie temperatury podstawowej, bowiem w okresie jajeczkowania następuje najpierw lekkie obniżenie, a następnie skok temperatury o ok. 0,5 stopnia.
Inną metodą detekcji jajeczkowania jest seryjne badanie rozmazów pochwowych, wykazujących w tym czasie przewagę komórek kwasochłonnych o przezroczystej cytoplazmie. Pojawienie się w obrazie mikroskopowym krwinek czerwonych i wysiewu leukocytarnego (krwinki białe) świadczy o bezpośrednio przebytym jajeczkowaniu.
Ustalenie czasu jajeczkowania może polegać również na badaniu krystalizacji śluzu szyjkowego, który w tym okresie jest płynny, obfity, z małą ilością krwinek białych. Proces jajeczkowania można też prześledzić metodą ultrasonograficzną oraz laparoskopową.
Klinicznie jajeczkowanie zaznacza się często bólem w podbrzuszu (którego przyczyną jest wylewający się płyn z pęcherzyka Graafa podrażniający nabłonek otrzewnej), uczuciem gniecenia i nieznacznym plamieniem. Proces jajeczkowania podlega wpływom hormonalnym i nerwowym. Na tym zasadza się metoda hamowania jajeczkowania w celach antykoncepcyjnych, a z drugiej strony leczenie w cyklach bezowulacyjnych, powodujących niepłodność.
Zatrzymanie owulacji polega na działaniu syntetycznych steroidów (hormony steroidowe), pochodnych progesteronu, norprogesteronu i testosteronu, w kombinacji z estrogenem. Powodują one zahamowanie jajeczkowania i znoszą charakterystyczną dwufazowość cyklu miesiączkowego, kombinacja zaś z estrogenem przeciwdziała krwawieniom w czasie stosowania steroidów, warunkuje natomiast wystąpienie miesiączkopodobnego krwawienia w kilka dni po zaprzestaniu zażywania leku.
Preparaty mają postać doustnych tabletek, podawanych w seriach 21-dniowych. Hormonalne hamowanie jajeczkowania stosuje się w celach antykoncepcyjnych oraz leczniczych z następujących wskazań: funkcjonalna niepłodność spowodowana niewydolnością ciałka żółtego, bolesne miesiączkowanie bez organicznego podłoża, poly-, hyper- i oligomenorrhoea oraz endometrioza (gruczolistość śródmaciczna). W celach antykoncepcyjnych stosuje się też preparaty typu cyklicznego, hamujące owulację, z zachowaniem jednak dwóch faz cyklu.

Zastosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych powinno być poprzedzone badaniem specjalistycznym i ogólnym, mającym na celu dobór specyfiku z uwagi na jego skład, stosownie do wieku i ogólnego stanu zdrowia kobiety. Stosowanie hormonalnych środków hamujących owulację wymaga okresowych kontroli z uwagi na przeciwwskazania i możliwość objawów ubocznych.

Przeciwwskazanie stanowią: cukrzyca, padaczka, schorzenia wątroby, sercowo-naczyniowe, niewyrównane nadciśnienie tętnicze krwi, przebyte choroby zakrzepowo-zatorowe, mięśniaki macicy, rak sutka, podejrzenie istnienia ciąży.

Objawy uboczne: nudności, wymioty, bóle głowy, obrzęki, zwiększenie masy ciała, plamienia lub krwawienia, a także brak krwawienia miesiączkopodobnego po zakończeniu medykacji. Ostrzeżenia na temat rakotwórczego działania doustnych środków antykoncepcyjnych nie zostały jednoznacznie potwierdzone.

źródło http://portalwiedzy.onet.pl/61400,,,,jajeczkowanie,haslo.html